Menu Close

Γραφειοκρατία forevah! Μέρος 2ο

Εκεί λοιπόν συνέλληνα που έχεις πάρει την πολυπόθητη άδεια άσκησης υπαίθριου εμπορίου σε παραγωγούς και όλα καλά και ωραία, περνάς στη δεύτερη φάση του σχεδίου όπου πρέπει να πας στην αυτοδιοίκηση να πάρεις το χώρο σου σαν καλός και νόμιμος, πάνω απόλα, χριστιανός ώστε να εκθέσεις τα προιόντα σου.

Πας στο δήμο αμαρουσίου που η κακή(?) τύχη σε έριξε να είσαι κάτοικος και ψάχνεις το τμήμα εσόδων ώστε να πάρεις τις πληροφορίες πως και τί και να κάνεις τις απαραίτητες ενέργειες.

Βρίσκεις την υπάλληλο λες τα δέοντα και όντας νιούφης με το έργο τις δίνεις και καταλαβαίνει ότι θές άδεια στάσιμου εμπορίου (ενώ εσύ θες πραγματικά άδεια κατάληψης κοινόχρηστου χώρου). Έτσι λοιπόν σου απαντά στο χαλαρό πως “τώρα για του χρόνου θα έρθετε να ρωτήσετε, γιατί η περίοδος των αιτήσεων έληξε” (σημειωτέων είναι απο 01.01 έως και 31.01 του εκάστοτε χρόνου).

Αφού πάθεις το πρώτο σοκ και περιμένοντας να ξανασυνδεθούν τα νευρώνια που ξέσφιξαν απο το τράνταγμα, λες

-“μα εγώ δεν θέλω ετήσια άδεια. θέλω για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και απλά να μάθω πόσο κοστίζει”.Ξαναπαίρνεις το άκυρο και έχεις ήδη αρχίσει να παίζεις με τα νεύρα της υπαλλήλου που εμφανώς της έχεις “φορτωθεί δευτεριάτικα”.

-“Κύριε αυτές οι άδειες είναι ετήσιες και χορηγούνται κατόπιν αίτησης, της οποίας ο καιρός έχει περάσει”. Παίζεις πραγματικά με την τύχη σου και κάνεις κιάλλη ερώτηση.

-“Ωραία για στάσιμο το χάσαμε το χρονικό περιθώριο. Για πλανόδιο τι γίνεται?” Εκεί σε σφάζει με το γάντι και σου απαντάει ότι

-“Μου έχετε έρθει ανενημέρωτος! πλανόδιο είναι το εμπόριο που σταματάτε μόνο για την συναλλαγή” κλπ κλπ μπλα μπλα μπλα. Λές ένα ξερό μάλιστα όπως έμαθες στο στρατό και φεύγεις γρήγορα γρήγορα με τα κομμάτια σου, μην τυχών και ενοχληθεί περαιτέρω η υπάλληλος (Νταξ ρε φιλαράκι ναούμ, επειδή είσαι εσύ άνεργος, θα μας κουράζεις δευτεριάτικα? στον ύπνο σου μας έβλεπες το ΣΚ δηλαδή?).

Φεύγεις, δεν το βάζεις κάτω. Παίρνεις τηλέφωνο στην γραμμή του δημότη στον δήμο Αμαρουσίου, κάνεις τις απαραίτητες ερωτήσεις, πετυχαίνεις άλλη υπάλληλο που σου λέει κάτι άλλο (μάλλον αυτή τη φορά συνεννοηθήκαμε).

-“Ο δήμος δεν δίνει τέτοιου είδους άδεια για τα προιόντα που θέλετε να πουλήσετε”. Και λες εσύ τότε γιομάτος απορία

-“μα οι τύποι με τους πάγκους στο σταθμό του Αμαρουσίου και στο σταθμό της Νερατζιωτίσσης που πουλάνε και αυτοί χειροποίητα κοσμήματα πως?” Και παίρνεις αφοπλιστική απάντηση ότι

-“δεν γνωρίζουμε, πάντως ο δήμος μας δεν παρέχει τέτοιες άδειες”.

Είσαι ράκος, σκέφτεσαι θα πάω να αυτοπυρποληθώ στο σύνταγμα, αλλάζεις γνώμη και παίρνεις σε ένα πιο οργανωμένο (?) δήμο και φυσικά στο δήμο Αθηναίων. Παίρνεις τηλέφωνο, κάνεις τις ερωτήσεις τις ανάλογες, πετυχαίνεις ευγενικό εξυπηρετικό υπάλληλο και σου απαντάει

-“Ο δήμος μας κύριε δεν δίνει τέτοιες άδειες για αυτά που πουλάτε”. Μένεις παγωτό, ρωτάς γιομάτος απορία χ2

-“Μα συγνώμη, απο το σταθμό του Θησείου έως τις καφετέριες δεξιά και αριστερά είναι γεμάαααααααατο με τύπους και τύπισσες που πουλάνε χειροποίητα κοσμήματα, μέχρι και έναν που γράφει το όνομα σου σε κόκκο ρυζιού (έλα δε θέλω αστεία, σε ρύζι είπα όχι κόκο κόπς).” Και παίρνεις την εξής απάντηση

-“Ναι, δεν γνωρίζω. ο δήμος δεν δίνει τέτοιες άδειες, δεν γνωρίζω απο που έχουν πάρει άδεια”. Του λες

-“μάλιστα, μήπως γνωρίζεται που θα μπορούσα να ρωτήσω κάποιον που πιθανότατα έχουν πάρει την άδεια?” Και τελειώνει άδοξα η κουβέντα με την εξής ατάκα

-¨ίσως αν πάτε εκεί και ρωτήσετε κάποιον και σας πεί τι έκανε? έτσι φαντάζομαι.” Όπου κάνω και εγώ την ερώτηση σε κουβέντα να βρισκόμαστε

-“αν πάω εγώ όμως με την άδεια που έχω και περάσει Δημοτική αστυνομία τι θα γίνει?”

-“Θα σας γράψει κύριε.”

Κουράστηκες, πας πίσω στο δήμο αφού ξαναπήρες τηλ στην νομαρχία μπας και βγάλεις άκρη με τις έννοιες “πλανόδιο-στάσιμο-εμπόριο-κατάληψη κοινόχρηστου χώρου” ξαναπηγαίνεις στην ίδια υπάλληλο που σε βλέπει και λέει “πάλι εσείς”. Προσπαθείς να συνεννοηθείς και μετά απο την ίδια στιχομυθία καταλήγεις να ακούς ότι “η δήμος μας έχει πάρει απόφαση να δίνει άδεια για κατάληψη χώρου σε καστανάδες, κουλουρτζίδες κλπ αλλά όχι σε αυτό που εμπορεύεστε εσείς”.

Κάνεις και ένα τηλέφωνο στον δήμο Κηφισιάς και παίρνεις ακριβώς τις ίδιες απαντήσεις. Ούτε η Κηφισιά δίνει άδεια σε χειροτέχνες παρά μόνο για τέτοια φαγώσιμα.

  • Έτσι λοιπόν σκέφτεσαι και αναφωνείς τα εξής:
  • Να χαρώ εγώ ανάπτυξη
  • Έχασα χρόνο με το να τρέξω για ένα χαρτί που ουσιαστικά είναι άχρηστο
  • Μου την λένε και απο πάνω
  • Καστανάδες κουλουρτζίδες θέλουμε. αν εσύ θες να φτιάξεις κάτι κύριε και είσαι καλλιτέχνης τότε πρέπει να γίνεις επαγγελματίας να στα παίρνουμε καλά καλά απο εισφορές για να παίρνει κάποιος την σύνταξη του, ενώ είναι μεγαλύτερες απο τα έσοδα σου τα μηνιαία (εκτός αν θα βγάζεις το 250άρι που θέλει το τεβε/ ο οαεε κάθε μήνα και θα έχεις και παραπάνω κέρδη πουλώντας διακοσμητικά δεντράκια (ούτε καν))
  • Καλύτερα να πάω Γερμανία να πλένω πιάτα (με 8 ευρώ την ώρα παρακαλώ (εσύ που με διαβάζεις κάνε τις απαραίτητες διαιρέσεις, να δείς για πόσα δουλεύεις και θα καταλάβεις τι λέω))
  • Ντρέπομαι που είμαι έλληνας, λυπάμαι πραγματικά και δεν διατίθεμαι να χαλάσω τα νεύρα μου, το στομάχι μου να γυρίσω τα γρανάζια της βαριάς και δυσκίνητης μηχανής που λέγεται Ελληνικό κράτος με μόνο αποτέλεσμα να καθυστερήσω το θάνατο του.

Συμβουλές:

  1. Θέλεις να δραστηριοποιηθείς επιχειρηματικά? Μπράβο, καλά το πας αλλά μακριά απο την Ελλάδα.
  2. Θέλεις να είσαι νόμιμος, τυπικός και τίμιος? Μπράβο σου, καλά το πας αλλά μακριά απο την Ελλάδα.
  3. Θέλεις να ασχοληθείς με μικροχειροτεχνία κλπ? Μπράβο σου αλλά μακριά απο την Ελλάδα.
  4. Θέλεις να πουλάς μαύρα, να παρακαλάς και να κλαίγεσαι στον δημοτικό αστυνόμο να μην σου κόψει κλήση γιατί δεν κατάφερες να είσαι νόμιμος? Μπράβο σου, τότε μείνε στην Ελλάδα.

 

Λ.

Share this post...
Share on facebook
Facebook
0
Share on twitter
Twitter

Leave a Reply

Connect with:

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.