Menu Close

Παγκόσμια ημέρα αναπηρίας-Ελλάδα 2020

ξέρεις τώρα, απο αυτές τις μέρες που προσπαθούμε να κάνουμε μπαζ (ευαισθητοποίηση) ότι υπάρχει και αυτό το cause σε κόσμο που δεν το γνωρίζει και δεν είναι σαν τους άλλους που είναι ή έχουν κοντινό άτομο με αναπηρία και το ζούν κάθε μέρα. Σε φάση κοίτα, υπάρχει και αυτό το θέμα, δεν ξέρω αν θέλεις να μάθεις ή να κάνεις κάτι. Πχ. παγκόσμια μέρα αναπηρίας, υπάρχουν άνθρωποι σε αμαξίδιο που για να κατεβούν το πεζοδρόμιο χρειάζονται την ράμπα που εσύ σαν μαλάκας έκλεισες για να παρκάρεις 2 λεπτά για μια δουλίτσα ενώ κάποιος άλλος που είναι ήδη ευαισθητοποιημένος ή γνωρίζει την χρήση της ράμπας, άφησε αυτό το χώρο κενό (γιατί δεν είναι θέση στάθμευσης) και συνέχισε να βασανίζεται να βρει να παρκάρει κάνοντας κύκλους. Οπότε αυτές οι παγκόσμιες ημέρες, συνήθως κάτι τέτοιους μαλάκες έχουν σαν τάργκετ γκρουπ (συγγνώμη για τη χρήση της λέξης μή ευαισθητοποιημένος).

Ας ξεκινήσουμε απο τα βασικά. Η αναπηρία είναι αναπηρία και τα είδη της και τα ποσοστά της ορίζονται απο την ιατρική κοινότητα με βάση επιστημονικά κριτήρια και όχι αν σου φαίνεται στο μάτι αν ο άλλος έχει κάποια αναπηρία.

Πιο συγκεκριμένα η ιστοσελίδα του υπουργείου υγείας (θα έλεγα της βορειότερης χώρας της αφρικής αλλα στο Μαρόκο που πήγα δεν ήταν τόσο χάλια τα πράγματα όσο στην Ελλάδα.) αναφέρει το εξής: “Όταν αναφερόμαστε σε ειδικές ανάγκες εννοούμε κάθε πνευματική ή σωματική αναπηρία η οποία χρίζει ειδικής μεταχείρισης ώστε το άτομο να αναπτύξει ισότιμα όλες τις ικανότητες του και να ενταχθεί στη κοινωνία. Αυτές μπορεί να είναι αισθητηριακές αναπηρίες (τύφλωση, κώφωση) σωματικές αναπηρίες, (εγκεφαλική παράλυση, ακρωτηριασμένα άκρα) νοητική καθυστέρηση, χρωμοσωμικά σύνδρομα, Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή (αυτισμός), ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία κλπ).” Γράφει βέβαια και άλλα εύθυμα που ούτε το ίδιο το υπουργείο δεν τα πιστεύει, ούτε και το κράτος γιατί αν τα πίστευε, δεν θα ήταν η Ελλάδα κόλαση επι γής για άτομα με αναπηρία και τους συγγενείς τους. Αναφέρει όμως και ότι περίπου 1εκ. στην Ελλάδα είναι περίπου άτομα με αναπηρία, 1 εκατομμύριο (στην σελίδα με ημερομηνία 03/12/2013, νεότερο δεν έχω βρει κάτι.)

Το καταλαβαίνεις το 1 εκατομμύριο; Είναι ο αριθμός που σου προκαλεί την ερώτηση όταν πας για διακοπούλες σε ευρωπαική χώρα (όχι γιαλατζί) και λες, μα κοίτα κοίτα πόσα άτομα με αναπηρία κυκλοφορούν, στην Ελλάδα που είναι. Γιατί αν ήσουν ευαισθητοποιημένος ίσως τους έβλεπες στην Ελλάδα γιατί θα μπορούσαν να κυκλοφορούν. Θα μπορούσαν πχ να πάρουν το λεωφορείο γιατί ο μερακλής απο πίσω που βιάζεται δεν θα κόρναρε όταν το λεωφορείο έπρεπε να κατεβάσει τη ράμπα και χρειάζεται κάποιο χρόνο, γιατί θα υπήρχε πεζοδρόμιο μετά τη στάση του λεωφορείου και όχι ένα παρτέρι 30 εκατοστά γιομάτο χόρτα και ένα δέντρο με νόστιμα περγαμώτα για γλυκό, θα μπορούσαν να πάρουν τον προαστιακό γιατί θα λειτουργούσαν τα ασανσερ ή τα ηχεία ή οι πίνακες τηλεματικής και γενικά θα μπορούσαν να μετακινηθούν σαν άνθρωποι. Μέχρι τότε δε θέλω να σε τρομάξω αλλά αν πας σε ένα ΚΕΠΑ ή σε μια υπηρεσία που το αντικείμενο της είναι τα άτομα με αναπηρία θα δεις αρκετό κόσμο, αμε, με πρόσωπα σκυθρωπά, με την απόγνωση, την απογοήτευση αλλά κατά βάθος τη δύναμη να τα βάλουν με ένα κράτος και μια κουλτούρα αδιάφορη (και πέστε να με φάτε για το αντίθετο αν θέτε για να γίνει μάχη).

Όταν λοιπόν λέμε άτομα με αναπηρία δεν εννοούμε μόνο τα άτομα με αμαξίδιο που τους κλείνεις της ράμπα ή τα άτομα που εμφανώς λείπει κάποιο μέλος του σώματος τους, εννοούμε και τους τυφλούς που παρκάρεις πάνω στις ειδικές πλάκες τη μηχανή ή βάζεις τραπεζοκαθίσματα γιατί είσαι στο παραπάνω τάργκετ γκρουπ των μή ευαισθητοποιημένων (sic), εννοούμε τους κωφάλαλους που δεν μπορούν να συνεννοηθούν γιατί κανένας δεν μιλάει νοηματική (ναι ξέρω έχουμε δελτίο ειδήσεων στη νοηματική ουάου!), εννούμε τα άτομα με αυτισμό ή σύνδρομο ντάουν που δεν έχουν επαρκείς δομές υποστήριξης έχοντας μια δύσκολη καθημερινότητα που σε άλλο ευρωπαικό κράτος θα λειτουργούσαν μια καλύτερη ζωή και όχι να ψιλογελάνε μαζί σου στο τρένο επειδή έκανες κάτι που δεν είναι λογικό στα μάτια τους γιατί δεν ξέρεις πως να το διαχειριστείς γιατί ποτέ και κανείς δεν σου έμαθε, εννοούμε τα άτομα που έχουν αλτσχάιμερ και αν κάνεις έναν μικρό τυπικό διάλογο δεν θα το καταλάβεις και θα πεις στον συνοδό τους “μα εγώ τον είδα μια χαρά” (μα ναι τον είδες μια χαρά γιατί του μίλησες 68 δευτερόλεπτα και δεν πρόλαβε να σου πεί 125 φορές πως σε λένε ή να ότι θέλει να πάει στο σπίτι του ενώ είναι στο σπίτι του για να σε τρελάνει, γιατί τι είσαι; μη ευαισθητοποιημένος είσαι, του κερατά!) κλπ κλπ κλπ.

Εννοούμε δηλαδή όλα εκείνα τα άτομα που δεν έχουν δυνατό λόμπυ στην ελλάδα για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους γιατί παλεύουν να ζήσουν μια πραγματικότητα με τους δικούς τους ανθρώπους (αν είναι τυχεροί και έχουν κάποιον).

Να ξες δεν μου είναι εύκολο να το γράψω αυτό το πόστ αγαπητέ αναγνώστη και κάθε πρόταση κάνω ένα διάλλειμα για να μου πέσει η πίεση. Έχω βλέπεις όλες αυτές τις δηλώσεις κρατικών λειτουργών φρέσκες απο την παγκοσμια μέρα ατόμων με αναπηρία, ότι δήθεν στεκόμαστε δίπλα τους και η πίεση βαράει τιλτ. Δε μου είναι εύκολο αφού.

Και πως να είναι ανθρώπινη αυτή η χώρα προς τα άτομα με αναπηρία και τους συνοδούς τους; Έχει σύστημα; έχει πρόβλεψη; έχει εκπαίδευση; έχει προνοητικότητα; έχει ενημέρωση; έχει σκύψει πάνω απο τα προβλήματα; ΌΧΙ σαν το όχι του 40 ασούμε.

Αίτηση για ΚΕΠΑ. Έρε γλέντια. Πριν πας ΚΕΠΑ πας στον δήμο, στις κοινωνικές υπηρεσίες, λες θέλω να ξεκινήσω διαδικασία ΚΕΠΑ και σου λένε ναι βέβαια να σας βοηθήσουμε. Παίρνει σύνταξη το άτομο; Ναι ΙΚΑ. Α! λυπάμαι εδώ βοηθάμε μόνο αναξιοπαθούντες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και εσείς με την σύνταξη του ΊΚΑ είστε προύχοντας οπότε θα ακολουθήσετε την κανονική διαδικασία βασανισμού! Πας ΚΕΠΑ της περιοχής σου να ενημερωθείς. Καλημέρα λες, γιατί κύριε θέλετε να κάνετε αίτηση; γιατί έχει αλτσχάιμερ, δεν δίνουμε επίδομα. Μόνο για τυφλότητα και παραπληγία δίνουμε. Ε δεν ξέρω ρε παιδιά, ας την κάνουμε για την εμπειρία την αίτηση, για το ταξίδι. Μαρέσει να βασανίζομαι ασουμε. Και την κάνεις την αίτηση (άλλη χαρτούρα απο εκει πέρα). Και την παραδίδεις την αίτηση και σου έρχεται το σμς (πςςς ευρώπη ρε παιδάκι μου) και σου λέει την τάδε του μηνός (σε κανα μηνα δλδ πάλι καλά) περάστε από την επιτροπή να σας αξιολογήσουμε. Και πας, και σε πιάνει η ψυχή σου περιμένοντας απο την δυστυχία και τον πόνο που φτάνεις να πεις, που πάμε ρε φίλε με δεύτερο στάδιο αλτσχάιμερ, πάμε να φάμε κανα μπέργκερ και ας συζητάμε 1525 φορές το ίδιο πράγμα τρώγοντας. Τι μας λείπει άλλωστε, η λογική; Και μπαίνεις και περνάς επιτροπή και παίρνεις ένα 70% που είναι άχρηστο και δεν προσφέρει τίποτα.

Γιατί; γιατί έλα μωρε τι να το κάνεις το επίδομα; λες και δεν μπορεί να μείνει ένα ατομο με αλτσχάιμερ μόνο του να σου βάλει φωτιά στο σπίτι, θες ναχει και παρέα που κοστίζει. Τι να την κάνει την παρέα και την βοήθεια στο σπίτι αφου μια χαρά είναι περπατάει, μιλάει, βλέπει, ακούει, όλα καλά. Ε και δεν ξέρει ποιον έχουμε πρωθυπουργό κλάιν (γελάς, αλλά ήταν ερώτηση για αξιολόγηση πτωχέ μου αναγνώστη). Οπότε πάρε ένα 70άρι και τα λέμε σε κανα 2 χρόνια ξανά όπου αν ζει, μπορεί πλέον να μην βλέπει; να μην μιλάει; να μην μπορεί να κουνηθεί ή να φάει και να σου δώσουμε κανα 10% παραπάνω να πάρεις τσίχλες γιατί επίδομα δεν υπάρχει για αυτή την πάθηση. Γιατί δεν έχει ανάγκες λέμε! Κιαν πάρει επίδομα είναι με πληθωρισμό και ίσως με αυτά τα χρήματα μπορούσες να καλύψεις τις ανάγκες του το 78 ή το 83. Το 2020 αν δεν έχεις άλλο ρεβενιου στρήμ (σικ) την πάτησες. Βρες πέτρα να κρυφτείς και γίνε φροντιστής γιατί δεν έχουμε υποδομές να σε στηρίξουμε αλλά μπορούμε να σου κάνουμε πολύ εύκολα την ζωή ΔΥΣΚΟΛΗ. Γιατί; γιατί είμαστε το ελληνικό κράτος. Ένα απόλυτα τριτοκοσμικό κράτος με καμία υποδομή για τα ΑΜΕΑ.-

Σήμα αμεα για το αυτοκίνητο. Εντάξει, πάρε τον άνθρωπο σου στην πλάτη καλύτερα. Για απαλλαγή τελών πρέπει να είναι στο όνομα του αμεα για να έχει αυτοκίνητο στο όνομα του και να φτάσει να μη δικαιούται επίδομα (αν δικαιούται) γιατί έχει περιουσία. Δηλαδή εγώ που πηγαινοφέρνω την κ. Σοφία με αλτσχάιμερ με το αυτοκίνητο στο όνομα μου, πρέπει να το φέρω στο όνομα της… Μα πως δεν το σκέφτηκα, αφου μπορεί να μετακινηθεί δωρεάν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς γιατί τι καλύτερο απο το να βάλεις ένα (ευτυχώς) ήρεμο άτομο με αλτσχάιμερ για μια ωρίτσα στο λεωφορείο μέχρι να πας στο νοσοκομείο; Τώρα που το σκέφτομαι τι καλύτερο πράγμα απο αυτό για την ευαισθητοποίηση.

Ναυτικό νοσοκομείο, ελεγχόμενη στάθμευση γύρω γύρω, και πάρκινγκ αντίο ζωή. Προφανώς καμία πρόβλεψη για τέτοιες περιπτώσεις και αν υπάρχει θέση για αμεα πρέπει να έχεις το σήμα (τρέχα γύρευε). Μα πως δεν το σκέφτηκα, το πάρκινγκ του μεγάρου γιατί αν δεν πληρώσεις 15 ευρώ για το πάργκινγκ, πως! απτην άλλη βέβαια μέγιστη ώρα συνεχόμενου παρκαρίσματος (πληρωμένου στη ζώνη) ένα τριωράκι. Μετά κλησούλα ή ψάξε άλλη θέση. Άρα μόλις φτάνει η ώρα της αλλαγής λέω στην κ. Σοφία περίμενε λίγο να πάω να φτιάξω το αυτοκίνητο και όταν γυρίσω θα σε βάλω στο σίλβερ αλερτ για να σε βρώ. Όλα καλά. Την παίρνω μαζί και γυρίζω και τα ακούω κιόλας γιατί δεν ήμουν εκεί όταν φώναξαν το όνομα της για το ραντεβού. Λογικό.

Προς νοσηλεία ατόμου με αλτσχάιμερ. Καλησπέρα και καλή βραδιά. Το ανακοινώνεις στη διαλογή ότι έφτασες και έχεις άτομο με αλτσχάιμερ. Όχι φιλαράκι με την σειρά σου έχουμε επείγοντα. Δεν κρίνω αλλά τα άτομα με αναπηρία έχουν κιαυτά προτεραιότητα και λόγω της ασθένειας δεν μπορείς να τους έχεις 3 ωρίτσες στο περίμενε γιατί μπορεί νάναι κανας στρατιωτικός και να πρέπει να τον δέσετε για να τον ηρεμίσετε και όχι η κ. Σοφια που απλά της απαντάς 360 φορές πότε θα φύγουμε.

Νοσηλεία ατόμου με αλτσχάιμερ. Καληνύχτα και αντίο ζωή. Είσαι σε δομή υγείας, είναι κοινό μυστικό στον όροφο ότι το άτομο έχει αλτσχάιμερ και δεν παίρνεις κανένα μέτρο να ηρεμίσεις το άτομο. Όχι το κάγκελο στο κρεββάτι δεν τον αποτρέπει να φύγει όπως δεν αποτρέπει την 89χρονη γιαγιά να πηδήξει τον φράχτη του σπιτιού της για να πάει σπίτι της. ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙ, ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ πως αλλιώς να το πούμε δηλαδή. Τι με παίρνεις λοιπόν ξημερώματα στο σπίτι να μου πείς να έρθω στο νοσοκομείο να την ηρεμίσω γιατί σας έχει κάνει ώπα; Δηλαδή εγώ τι θα κάνω που δεν μπορείς να το κάνεις εσύ σαν γιατρός; ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ; ευτυχώς που η κ. Σοφία με άκουσε και ηρέμισε. Κάποιος άλλος όμως;

Έξοδος απο νοσηλεία. Καλημέρα τι κάνεις, νασαι πάντα καλά κιόταν είσαι κοντά μου και όταν είσαι μακριά ασούμε! ξέρεις πόσο έχει μια βραδινή αποκλειστική; 60-80 ευρώ! προς θεού, δεν κρίνω γιατί δεν είναι απλή δουλειά και καλά κάνουν. Για υπολόγισε μια βδομαδούλα και βάλε και σκ πουναι πιο ακριβά. Ακριβώς και σου λένε, θα τα πάρεις (κάποια απο αυτά) που έδωσες απο το ίκα. Ναι, τι ώρα δεν μας είπαν. Τρέχεις πάνω κάτω στους ορόφους για να πάρεις βεβαιώσεις, χαρτιά, σφραγίδες (και δεν τρεχεις μόνος, τρέχεις με το άτομο με αλτσχάιμερ γιατί τι είπαμε, σίλβερ αλερτ) οτι νοσηλεύθηκε και έπρεπε να έχει αποκλειστική γιανα ζητήσεις χρήματα πίσω. Και συνεχίζεις και τρέχεις γιατί η βεβαίωση πρέπει να έχει υπογραφή απο τον διευθυντή της κλινικής και ο διευθυντής είναι μπίζι και όχι σήμερα κύριε, ελάτε αύριο, ελάτε μεθαύριο, ελάτε τον μήνα που δεν έχει σάββατο και στα τρυφερά μας αν μπορείτε ή είστε μόνος, ή δουλεύετε και δεν μπορείτε να αφήκετε τον άνθρωπο σας κάπου για να κάνετε το ταξίδι μέχρι το νοσοκομείο και έτσι πέρασαν 3 βδομαδούλες.

Και μαζεύεις το χαρτοβασίλειο και νιώθεις υπερήφανος που έχεις όλα τα δικαιολογητικά και πας να κάνεις την αίτηση. Και βοηθάς και κάτι κυριούλες συνοδές που πήγαν για τον ίδιο λόγο, πουναι απο το εξωτερικό και δεν ξέρουν να γράφουν καλά ελληνικά και φτάνει η σειρά σου και ρωτάς ποτε θα έχεις απάντηση και σου λένε σε κανένα τρίμηνο και περνάει το τρίμηνο, τετράμηνο, πεντάμηνο και παίρνεις τηλ και σου λένε α! ναι μας ήρθε πίσω η επιστολή που ήταν συστημένη (προς το άτομο με αλτσχάιμερ βέβαια γιατί πρέπει να βασανιστείς να την πάρεις και να αποδείξεις ότι είσαι συγγενής εξ αίματος) και ανοίγεις την επιστολή και βλέπεις ένα ωραίο, καλλιγραφικό, με έντονα γράμματα ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ. Και ο λόγος; γιατί δεν προσκόμισες τα δικαιολογητικά εντός 10 ημερών καριολάκι. Δηλαδή δεν θέλουμε να στα δώσουμε μωρε μαλέα αλλά επειδή δεν μπορούμε να στο πούμε στα μούτρα γιατι αντιβαίνει στους νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα σε βασανίσουμε και αν τελικά τα καταφέρεις, θα σου πούμε όχι γιατί τι κιαν είναι γεγονότο οτι νοσηλεύτηκε κλπ κλπ πέρασαν 10 μέρες και δεν μας τα έφερες, έληξε η προθεσμία γιατί είναι σαν την φέτα ένα πράγμα, μουχλιάζει και εμείς είμαστε μή ευαισθητοποιημένοι αλλά μεταξύ μας κιεσύ καλός μη ευαισθητοποιημένος είσαι..

Μπορείς βέβαια να κάνεις ένσταση, αμε, γιατί εμείς πιστεύουμε στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο δίκιο του εργάτ.. ε λάθος, στο δίκιο του πολίτη αλλα μην περιμένεις πολλά, θα εξεταστεί σε κανα 6άμηνο και θα σου πούμε αν μας έπεισες για τους λόγους που άργησες να μας φέρεις την χαρτούρα. Πέρασε ένας χρόνος και ακόμα περιμένω. Μαντεύω ότι αν πάρω τηλ θα μου πουν πάλι οτι η επιστολή γύρισε πίσω και ήταν απορριπτική, οπότε φάτε τα ρε μη ευαισθητοποιημένοι, δώστε τα σε κανένα δημόσιο υπάλληλο που περνάει συνθήκες εργασιακής γαλέρας στο 7άωρο του και αν.

Και τι να κάνεις τώρα, τι να κυνηγήσεις και τί άκρη να βγάλεις σε ένα κράτος ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ; Τίποτα, γιατί όση ώρα περίμενες να κάνεις την αίτηση άκουσες κανα δυο ιστοριούλες από ευαισθητοποιημένους γονείς με παιδιά γεννημένα με αναπηρία που τους βασανίζει χρόνια καθημερινά το κράτος για να τους δώσει μια βοήθεια που στο τέλος καλύτερα (αν) να μην την έδινε αφού έπρεπε να σου μειώσει το προσδόκιμο κατά μια 10αετία για μια αίτηση.

Θα γινόταν κάτι διαφορετικό; Ναι, αν όλοι αυτοί οι ανευθυνουπεύθυνοι δεν έβγαιναν στις 3 Δεκ να μας πουν ότι στέκονται δίπλα στα άτομα με αναπηρία γιατί πολύ απλά στην ελλάδα στέκονται ΑΠΕΝΑΝΤΙ!

Μπράβο στην τοποθέτηση ανελκυστήρα στην Ακρόπολη και την δημιουργία υποδομής για άτομα με ειδικές ανάγκες ώστε το μνημείο να είναι προσβάσιμο απο όλους τους πολίτες του κόσμου αλλά μεταξύ μας, για να φτάσει ένα άτομο με αναπηρία απο το αεροδρόμιο έως τον ανελκυστήρα της Ακρόπολης, πρέπει να φτύσει αρκετό αίμα και πάει χάθηκε η μαγεία.

Δεν μηδενίζω και ούτε προσδιορίζω χρονικά ποιός φταίει για την κατάσταση στην ελλάδα σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα γιατί διαχρονικά κανείς δεν ασχολήθηκε. Ακόμα και αμεα που βρέθηκαν σε κυβερνήσεις και νευραλγικές θέσεις, δεν έκαναν Τ Ι Π Ο Τ Α. Και ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη!

Οπότε, όχι παιδιά αφήστε την παγκόσμια ημέρα για άτομα με ειδικές ανάγκες στα ίδια τα άτομα και τον κύκλο τους όπως και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Οι υπόλοιποι είστε απλά, μη ευαισθητοποιημένοι του αισχίστου είδους. Για εσάς θα δημιουργήσουμε μια παγκόσμια ημέρα αδιαφορίας!

Share this post...
Share on facebook
Facebook
0
Share on twitter
Twitter

Leave a Reply

Connect with:

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.