Είχα καιρό να γράψω φίλε αναγνώστη, όχι ότι τα πράγματα πήγαιναν καλά και δεν είχαν ανάγκη για κράξιμο αλλά είπα να κάνω μια στροφή στη ζωή και να βελτιώσω το κάρμα μου. Προσπάθησα και για αρκετό καιρό το κατάφερα αλλά όλα έχουν και ένα όριο.
Για να μην κάνω θέμα λοιπόν στο μαγαζί και γίνουμε θέατρο, είπα να κάνω χρήση των ηλεκτρονικών μέσων γιατί η γνώση είναι δύναμη! (για ποιόν? για τον καταναλωτή φυσικά και ύστερα για τις εταιρείες και ας κλείνουν κάποιοι τα μάτια ακόμα και τώρα).
Επανέρχομαι δυναμικά με το Choco Latte που βρίσκεται εντός mall.
Ε θα έχεις καταλάβει ότι εκτός απο εριστικός είμαι και λιχούδης. Αδυναμίες είναι αυτές και χτές ήθελα ένα σοβαρό kick απο σοκολάτα ή κάτι γλυκό που θα ωθήσει το ζάχαρο στους 850 χιλιόκυκλους άνω του μηδενός. Η απόφαση επάρθει και έτσι έγινε η επίσκεψη σε αυτό το μαγαζί-έκθεση με γλυκές λιχουδιές που θέλεις ώρα να αποφασίσεις τι να πρωτοβάλεις στο ποτήρι της κολάσεως-απολαύσεως-θερμιδοθύελλας.
Ακολουθώντας τις επιταγές του ουρανίσκου και των εικόνων έφτιαξα στο μυαλό μου κάτι που θα έδινε τη γλυκιά κλωτσιά που ήθελα… αλλά δεν ήξερα ότι πρέπει να αρέσει και σε άλλους αυτό που θα πάρω :/ οπότε να προτείνω στον επιχειρηματία να το αλλάξει και να πουλάει πατάτες τηγανιτές που αρέσουν σε όλους!
Έτσι λοιπόν άρχισα ήδη να δίνω την παραγγελία ορεξάτος και χαμογελαστός (ναι κιόμως γιατί ήξερα ότι οι επιλογές μου σοκάρουν και περίμενα την αντίδραση (αλλά με ένα όριο))
εγώ: Σε ποτηράκι λοιπόν βάζουμε παγωτό βανίλια κάτω (ναι για να ξεπλύνει στο τέλος τον ορυμαγδό γεύσεων) και ύστερα σοκολάτα με γκοφρέτα απο πάνω. Ωραία και τώρα απο πάνω γλυκό του κουταλιού βύσσινο (πρώτο σοκ)
πωλήτρια: μα δεν πάει, θα σε πιάσει τίποτα.
εγώ: μια χαρά πάει, δεν το ζητάω τυχαία το έχω ξαναδοκιμάσει
πωλήτρια: περίεργο βλέμμα (για να μην πω ξινό και με πείτε κιόλας εγκάθετο)
εγώ: και τώρα απο πάνω μπορούμε να βάλουμε κρέμα ζαχαροπλαστικής μπανόφι? (ναι είχα και στο χωριό μου μπανόφι στο πρωινό και το είχα στερηθεί για καιρό), το δεύτερο σοκ ήταν εδώ!
πωλήτρια: εμα όχι δεν πάει
εγώ: γιατί δεν πάει?
πωλήτρια: είναι άλλο πράγμα
εγώ: δηλαδή δεν μου βάζεις γιατί είναι άλλο προϊόν ή δεν μου βάζεις γιατί δεν πάει?
πωλήτρια: είναι άλλο πράγμα
εγώ: (αφού δεν κατάλαβα αν δεν μπαίνει γιατί είναι άλλο προϊόν και δεν μπορεί να τιμολογηθεί ή αν δεν μπαίνει γιατί δεν της άρεσε συνέχισα με τις εναλλακτικές που είχα) Είδα λοιπόν ένα παχύρευστο πράγμα σαν φυστικοβούτυρο που υπέθεσα ότι ήταν καραμέλα, ρώτησα λοιπόν πήρα μια random απάντηση που ούτε καν θυμάμαι αλλά ευτυχώς πήρα μια θετική απάντηση απο μια άλλη κοπέλα που εξυπηρετούσε ότι υπάρχει και τέτοια καραμέλα. Οπότε και ζήτησα να μπεί άλλη μια στρώση παγωτό βανίλια και αρκετή τέτοια καραμέλα απο πάνω! (παρακαλώ μην τρέχουν τα σάλια απο την περιγραφή πάνω στο πληκτρολόγιο!)
έτοιμο λοιπόν αυτό που ήθελα και έρχεται στον πάγκο!
πωλήτρια με ξινισμένο ύφος (και πείτε με όπως θέλετε): κοίτα τι με έβαλες και έφτιαξα
εγώ βλέποντας το αποτέλεσμα που ήθελα: γιατί τι έχει μια χαρά είναι?!
πωλήτρια: πάρε την αηδία απο εδώ και φύγε να μην το βλέπω
έτσι λοιπόν πήρα την γευστικότατη αηδία (την οποία πλήρωσα) και έφυγα να πάω να κρυφτώ σε μια γωνίτσα να την απολάυσω για να μην χαλάω την αισθητική της κοπέλας.
Που θέλω να καταλήξω?
Όταν πουλάς μια custom υπηρεσία, έχω τα πάντα, έχουν τιμή και φτιάξε ότι θες απο τον κατάλογο, μπορώ να έρθω και να βάλω ότι ΓΟΥΣΤΑΡΩ μέσα και αγαπώ. Η προτάσεις είναι καλοδεχούμενες αν είμαι αναποφάσιστος, αν σε ρωτήσω ή αν κάτι δεν πηγαίνει αλλά μια φορά και το κόβεις! υπάρχει κόσμος που τρώει κοτόπουλο με μέλι, πατάτες τηγανιτές με μερέντα και παγωτό με γεύση μπέηκον κλπ κλπ.
Όσο σιχαμερό κιαν σου φαίνεται αυτό που επέλεξε να φτιάξει ο πελάτης κράτα την γνώμη σου να τον σχολιάσεις στο διάλειμμα, στο κομμωτήριο, όταν σου τελειώσουν τα ανέκδοτα. Όλοι έχουμε περάσει απο λιανική και ξέρουμε τι κυκλοφορεί έξω στην αγορά. ΠΟΤΕ όμως ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ μην εκφράζεσαι με αυτόν τον τρόπο στον πελάτη για μια υπηρεσία που έχεις αφήσει να επιλέξει με βάση τα γούστα του να φτιάξει ότι θέλει και προβάλεις τους πολλούς συνδιασμούς που μπορεί να κάνει!
Σαν να πάω δηλαδή να πάρω ένα αυτοκίνητο και να μου πεί ο πωλητής ότι το πουλάω σε όλα τα χρώματα και τα εκτός παλέτας είναι 3κ ευρά έξτρα, να λέω οκ, να ζητάω λαχανί και να μου λέει ο πωλητής που θα πας τη λαμποργκίνι σε λαχανί βρε κακομοίρη. Δεν θα το έλεγε όμως γιατί δεν θα μείωνε ο πωλητής απο μόνος του την αξία του αυτοκινήτου που θα πούλαγε (για να μην πω θα έχανε τον πελάτη)
Σαν πελάτη λοιπόν δεν θα με δείτε να περνάω ούτε απέξω ξανά, σαν δυσαρεστημένο πρώην πελάτη όμως θα με δείτε πολλές φορές ξανά να ενημερώνω φίλους και γνωστούς για το σέρβις σας. Γιατί στους καιρούς μας και χωρίς αφορμή είναι πολυτέλεια να διώχνεις πελάτες χωρίς λόγο!
Για τους άπιστους βάζω και την απόδειξη (όπου δείχνει ότι είμασταν 2 άτομα).
Ενημέρωση:
Να ευχαριστήσουμε την υπέυθυνη του μαγαζιού που επικοινώνησε μέσω ΦΒ απευθείας μετά την ανάρτηση του άρθρου με την θέληση να διορθώσει το λάθος της υπαλλήλου.
Το εκτιμώ (αν και δεν τίθεται θέμα ότι δεν είναι γενικό το φαινόμενο αλλά μεμονωμένη περίπτωση) αν και άπαξ και η διάθεση χάλασε, οι επισκέψεις – αγορές ακυρώθηκαν δια παντώς.
Μην ξεχνάμε ότι η αγοραπωλησία εκτός απο το πάρε τα φράγκα – φέρε το πράμα είναι και η εμπειρία της πώλησης. Και αυτή είναι σαν μια σχέση, τσακώθηκες μαζί της σε ένα μέρος? δεν ξαναπατάς ποτέ γιατί σου θυμίζει (γιατί ήμεθα και ρομαντικοί…)