Σήμερα είχα την ευκαιρία σαν καλός άνεργος που είμαι να δοκιμάσω την τύχη μου στην Ημέρα Καριέρας που οργανώνει το καριέρα.γρ στο γκάζι.
Σε αυτό το σημέιο που είναι αρχή απο το χειμαρρώδες πόστ που θα ακολουθήσει ότι δεν έχω σκοπό να τα κάνω όλα “κιμά” όπως είπε το ακκάου του καριέρα στο τουίτα, στηρίζουμε τέτοιες κινήσεις απλά το θέμα είναι να είναι και χρηστικές γιατί αλλιώς είναι σαν να μην έγιναν και είναι κρίμα για όλους.
Επίσης να πω ότι επειδή είμαι στην αναζήτηση εργασίας καιρό και επειδή έχω συμμετάσχει και ελλάδα και γερμανία σε ημέρες καριέρας ή σε χάπενινγκ τέλος πάντων προς ανεύρεση εργασίας, έχω μια άλφα άποψη πως λειτουργεί το παιχνίδι. Στην Ελλάδα αν είναι να το περιγράψουμε χοντρικά θα πούμε πως είναι ένα ηβέντ που θα βρεί κάποιος μικρές εταιρείες που ψάχνουν προγραμματιστές και μεγάλες εταιρείες που πάνε για διαφήμιση. Αφενός η αγορά αυτή τη στιγμή είναι γεμάτη απο σταρταπ που ψάχνουν μανιωδώς για προγραμματιστές αλλά καμία άλλη ειδικότητα γιατί (νομίζουν) πως δεν έχουν ανάγκη αφετέρου οι μεγάλες εταιρείες κάνουν την εμφάνιση τους, δείχνουν ότι στηρίζουν την αγορά εργασίας αλλά τις περισσότερες φορές είτε δεν έχουν θέσεις, είτε κάνουν “έρευνα αγοράς”, είτε ποιός δεν θα ήθελε να δουλέψει σε κολοσσούς; Πάνε περίμενε ώρες στην ουρά με άλλα 500 (μίνιμουμ) άτομα και ψάξε να βρείς δουλειά και να ξεχωρίσεις κλπ. Η μεγάλη διαφορά με την Γερμανία βέβαια (που δεν διαφέρει το μοντέλο και πολύ) είναι ότι η γερμανία έχει μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κάνουν καινοτομία και προσφέρουν θέσεις σε μεγάλη γκάμα για το μέγεθος τους.
Προφανώς και φέτος για κάποιον που παρακολουθεί το θεσμό οι εταιρείες που συμμετείχαν ήταν σίγουρα λιγότερες (περίπου 30) με άλλες χρονιές κάτι που μου έκανε εντύπωση. Οι εταιρείες δεν ενδιαφέρονται; Ποιος ξέρει και σίγουρα δεν είμαι εγώ αυτός που θα το ψάξει.
Η οργάνωση αρκετά καλή, άλλωστε έχουν δείξει δείγματα έως τώρα και δεν είναι πρώτη φορά. Δεν θα αναφερθώ καθόλου σε ομιλίες και σε ευκαιρίες εκπαίδευσης που υπήρχαν γιατί δεν με απασχόλησε το κομμάτι αυτό). Όλοι εξυπηρετικοί και ευγενικοί απο την πλευρά και των διοργανωτών αλλά και των εταιρειών. Η διαδικασία για το εισιτήριο απλή και η ενημέρωση για το χώρο πλήρης.
Στην ταμπακιέρα λοιπόν. Δεν πήγα περιμένοντας να βρώ δουλειά. Πήγα να κάνω μια δοκιμή με ελάχιστες απαιτήσεις και για να δω αν υπάρχει διαφορά με ότι είχα επισκεφθεί έως τώρα. Δυστυχώς για ακόμα μια φορά και όπως δείχνει τελευταία, έφυγα απογοητευμένος. Και ξαναλέω! όχι γιατί περίμενα να βρώ δουλειά με την μία αφού πήγα χωρίς αξιώσεις. Αλλά είναι κάποιες διαδικασίες που δεν έχουν κανένα νόημα και σε αυτό φταίμε όλοι μας.
Δεν θα μιλήσω για εταιρεία που δεν επισκέφθηκα ο ίδιος και άκουσα διάφορα, θα μιλήσω μόνο για ότι επισκέφθηκα εγώ και άκουσα με τα αυτιά μου.
Οι εταιρείες:
Μεγάλες ουρές 20+-5 άτομα στις μεγάλες, 2-3 άτομα στις μικρές, χρόνος αναμονής κανονικός για τον αριθμό υποψηφίων. Το κόνσεπτ σε γενικές γραμμές το ίδιο. Δώστε μας το βιογραφικό και βλέπουμε ή κάντε αίτηση ονλάην. Εταιρεία είχε συγκεκριμένες διαθέσιμες θέσεις-μιλάω-παίρνω κάποιες πληροφορίες-μου ζητούν το βιοβραφικό-δίνω βιογραφικό-μπαίνει στην στοίβα. Δηλαδή 0 εις το πηλίκο. Είπα ότι ενδιαφέρομαι για την θέση νρ. 4, κάντε μια σημείωση πάνω στο βιογραφικό μου ώστε στο ξεσκαρτάρισμα να κάνετε διαλογή ανάλογα την θέση… #egw_ola_pxia ?
Πάω στην επόμενη εταιρεία-βλέπω κάποια βιντεάκια σχετικά με την εταιρεία-απαντάω σε απλές ερωτησούλες-παίρνω λουκουμάκι που απάντησα σωστά (πλάκα κάνω, τσίμπησα αναπτήρα)- μιλάω με εκπρόσωπο, λέω τι με ενδιαφέρει-μου λένε τι έχουν διαθέσιμο αν με ενδιαφέρει-σκανάρουν βιογραφικό- τέλος. Ωραίο κόνσεπτ, ευχάριστο, τι θα γίνει παρακάτω βλέπουμε.
Επόμενη εταιρεία-ουρά μεγάλη-περιμένω-φτάνω κοντά-ακούω τουλάχιστον την συνομιλία των 4 μπροστά μου που είναι Η ΊΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ!- “Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποια θέση διαθέσιμη (γενικά, ανεξαρτήτως ειδικότητας, προσόντων κλπ) αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι διότι έως τον αύγουστο βγάζαμε θέσεις.Τώρα λόγω εθελουσίας θα ανοίξουν κιάλλες θέσεις απο δεκέμβριο. Παρακαλώ στείλτε το βιογραφικό σημειώνοντας στον τίτλο το πεδίο που σας ενδιαφέρει για να γίνει σορτάρισμα και όταν ανοίξει κάτι να σας ενημερώσουμε.- Με εμένα άκουσα αυτό το στοιχάκι 5 φορές! Δηλαδή περίμενα στην ουρά για να ακούσω αυτό; Μα θα το ανέβαζα ονλάην το βιογραφικό χωρίς να πάω έως το γκάζι. Άρα δεν έχουμε να πούμε τίποτα άρα ποιός ο λόγος της διαδικασίας;;;
Πρόταση μου πάγια για το θεσμό είναι ότι εταιρείες που δεν έχουν θέση διαθέσιμη δεν υπάρχει λόγος να είναι σε ημέρα καριέρας, τόσο απλά. Στην γερμανία μπαίνοντας στην έκθεση, σε μεγάλους πίνακες ανακοινώσεων είχαν α4 με την κάθε θέση και περιγραφή της μαζί με τη θέση της εταιρείας στην έκθεση οπότε πας στοχευμένα χωρίς να χάνεις χρόνο, ούτε να ταλαιπωρείς τους αντιπροσώπους. Δεν έχει η εταιρεία διαθέσιμες θέσεις τώρα αλλά θα έχει τότε; Πολύ απλά ή οι εταιρείες υιοθετήστε τις ημέρες καριέρας ιν χάουζ ή ο θεσμός ημέρα καριέρας να πάψει να είναι 2 φορές το χρόνο και να γίνονται πιο συχνά και όλοι να είμαστε ευχαριστημένοι.
Το άλλο υπέροχο που έκαναν οι γερμανοί ήταν το εξής. Λεωφορεία έξω απτην έκθεση με συγκεκριμένα δρομολόγια σε συγκεκριμένες εταιρείες. Μπαίνεις στο λεωφορείο, πάς στην εταιρεία, σου δείχνουν τι δουλειά κάνουν, το χώρο, μιλάς με εργαζομένους να σου πουν γνώμη κλπ, χαιρετάς και με το επόμενο λεωφορείο συνεχίζεις. Τόσο μπροστά αλλά οι εταιρείες εκεί αντέχουν να το κάνουν γιατί ο κόσμος δουλεύει σωστά και οι εργαζόμενοι είναι διαφήμιση για την εταιρεία…
Ο κόσμος:
Ντάξ. είμαστε έτη φωτός πίσω. Τα σεμινάρια πριν την επίσκεψη σε ημέρα καριέρας πρέπει να είναι υποχρεωτικά! Αφενός πως γράφουμε βιογραφικό αφετέρου πως πάμε σε ημέρα καριέρας. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να πηγαίνεις σε ένα περίπτερο, να αφήνεις το βιογραφικό μπροστά στα μάτια του εργαζομένου και να τον κοιτάς περιμένοντας. Για το θεό παιδιά, κοινή λογική. Δεν γίνεται ο υπάλληλος να διαβάσει ένα κάρο βιογραφικά σε αυτές τις συνθήκες και να σου απαντήσει κιόλας. Στα 3 βιογραφικά θα νυχτώσει και αντίο ζωή. Συζητηθείτε, μπείτε στο ψητό τι σας ενδιαφέρει, βρείτε αν υπάρχει κάτι στα μέτρα σας και πάτε παρακάτω αλλιώς αντίο. Όχι γράμματα ψείρες, φώτο στο βιογραφικό όχι απο το καλοκαίρι και όχι σε μέγεθος γραμματόσημο, δώστε λίγο χρόνο στον άνθρωπο της εταιρείας να πιεί ένα νερό δεν είναι μηχάνημα κλπ κλπ
Τέλος και σημαντικότερο. Λυπάμαι πραγματικά που η αγορά έχει ανάγκη απο πωλητές (κάθε είδους (τηλεφωνικές πωλήσεις, πόρτα πόρτα κλπ)) και μόνο. Απορώ πως θα ανακάμψει η αγορά μόνο με πωλητές. Τι διάολο, δεν υπάρχει κάτι άλλο; Θυμάμαι αυτούς τους θυμόσοφους ανα την εποχή που λένε κάτι ωραία όπως “να κάνεις το χόμπυ σου επάγγελμα” ή “να κάνεις αυτό που σε ευχαριστεί για να μην σιχτιρίζεις” κλπ όμορφα που χάθηκαν μέσα σε μια κρίση γιατί αυτοί οι τύποι έφαγαν φλάπα και άμεσα πρέπει να όλοι να γίνουμε πωλητές ή να είμαστε σε ανάγκη αλλιώς είμαστε καλομαθημένοι.
Κάτι πολύ απλό φίλε αναγνώστη γιατί καλώς ή κακώς οι εργαζόμενοι ρυθμίζουν την αγορά και η ανάγκη την έχει καταστρέψει οπότε μην ζητάμε τα ρέστα!
Τώρα που οι μισθοί είναι χαμηλά έτσι κιαλλιώς, όπου κιαν πας, αν δεν κάνεις τώρα αυτό που σε ευχαριστεί, πότε θα το κάνεις;
Δηλαδή και χάλια μισθό και χάλια δουλειά; Αφού είναι να πάρεις έτσι κιαλλιώς χαμηλό μισθό λόγω συνθηκών γιατί να μην κάνεις μια δουλειά που να σε γεμίζει; Γιατί στο όνομα της ανάγκης (και δεν λέω να έχεις μείνει άνεργος με παιδί, μιλάω για την ανάγκη να μείνεις στην αθήνα ή άλλα τέτοια αστεία πράγματα) πρέπει να κάνεις πράγματα άσχετα με αυτά που σπούδασες και να μπαίνεις στο λούκι μια ζωή να είσαι δυστυχισμένος; Σπούδασες νομική και πας να γίνεις αεροσυνοδός. Γιατί αφου είσαι έτοιμη να φύγεις στο εξωτερικό να μην πας να κάνεις δικηγορία; Σπούδασες νοσηλευτική και πας να κάνεις τηλεφωνικές πωλήσεις; Λογικό είναι οι μισθοί να μείνουν λοιπόν σε αυτά τα επίπεδα όταν υπάρχει υπερπροσφορά! Όταν πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα τα κάνει όλα και θα συμφέρει σε αυτές τις τιμές. Σταματήστε να χαλάτε την αγορά εργασίας και απλά κυνηγήστε αυτό που σας γεμίζει και σας κάνει ευτυχισμένους σαν δουλειά, που δεν θα σιχτιρίζετε την δευτέρα το πρωί που θα πάτε ή θα λιώνετε στο φβ και το τουίτα στη διάρκεια της μέρας γιατί βαρέθηκες. Αλλιώς δεν θα πάει μακριά η βαλίτσα.
Γίνετε λίγο επιλεκτικοί στην δουλειά σας που είναι ένας απο τους κυριότερους τομείς για την ποιότητα ζωής σας. Είστε επιλεκτικοί στον καπουτσίνο φρέδο να έχει κανελίτσα και γάλα νουνού και είστε λόγω ανάγκης (όχι πραγματικής πολλές φορές γιατί το να μένεις αθήνα με το στανιό δεν είναι ανάγκη και δε σημαίνει ποιότητα ζωής ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ!) ότι νάναι στην εύρεση εργασίας. Μας χαλάει στην γερμανία που όταν κλείνουν 20.00 τα μαγαζιά μας διώχνουν αλλά φωνάζουμε όταν δουλεύουμε 12-14 ώρες.
Ρομαντικός ε;
υ.γ: Δε θα μπω στην διαδικασία να απαντήσω σε άλλα που διάβασα απο τον αγαπητό διαχειριστή του ακκάου του καριέρα στο τουίτα. Καλή καρδιά αλλά δεν είναι κακό να βελτιώνεις κάτι!
