Πηγή εικόνας http://www.athensmagazine.gr (σε ωραίο άρθρο κιόλας)
Πάνε 3 χρόνια απο το άρθρο Ένα νέο concept με πολλές επιλογές. (αν μας αρέσει!) και τα πράγματα δεν άλλαξαν καθόλου, ίσως και να έγιναν χειρότερα! Φυσικά δεν μιλάω για το προαναφερθέν μαγαζί γιατί δεν ξαναπάτησα ποτέ, αλλά χειρότερα το φαινόμενο είναι πλέον γενικευμένο. Βαριέσαι να διαβάσεις το παλιό; μιλάω φυσικά για τους υπαλλήλους εστίασης που σχολιάζουν τις επιλογές σου στο μαγαζί που πήγες να ικανοποιήσεις τις ορέξεις σου (τις γαστριμαργικές πρόστυχε/η!)
Το τελευταίο διάστημα πήγα σε μερικά μαγαζάκια στο μολλ, στο μακάρτθουρ γκλεν κλπ και τυχαίνει να διανύω περίοδο αυξημένης ζήτησης σε κρέπα.
Τόσο σε αλμυρές όσο και σε γλυκές κρέπες οι συνδιασμοί μου είναι πάντα τόσο ευφάνταστοι που μπορεί να αντισταθεί και ο επαγγελματίας τρακαδόρος (όξω ρε, δεν μοιραζόμαστε φαί!). Το γιατί αν και περιττό, είναι απλό, γιατί μαρέσει να δοκιμάζω νέους συνδιασμούς πέρα απο τις κλασσικούρες που τρώτε όλοι στην βαρετή και ρουτινιασμένη ζωή που ζείτε. Και αν σας φαίνεται βαρύ, σκεφτείτε πως αν δεν τολμάτε κάτι διαφορετικό σε κρέπα, τότε σκεφτείτε τις επιλογές σας σε σημαντικά θέματα…
Πάω στο ένα μαγαζί, κοιτώ τον κατάλογο, έρχεται η γλυκυτάτη κοπελίτσα να πάρει παραγγελία μέσα στη χαρά και το χαμόγελο, μέχρι που άκουσε “θα ήθελα μια κρέπα γλυκιά με λευκή σοκολάτα και μαρμελάδα βερύκοκο”. Σαν να της είπα, το κόκκινο κάμπριο που είναι όξω είναι δικό σου; γιατί είδα κάτι παιδιά να το χαράζουν και ένα σκύλο να το κατουράει. Στράβωσε το στόμα και η αηδία βγήκε στο πρόσωπο της σαν να δοκίμαζε την κρέπα μου.
Της λέω “μια φορά όμως να παραγγείλω κρέπα και να μην στραβομουτσουνιάσει κανένας!”. Προσπάθησε να το σώσει λίγο λέγοντας ένα “όχι, κανένα πρόβλημα απλά δεν ξέρω αν έχουμε μαρμελάδα”. Τελικά ρώτησε και δεν είχαν μαρμελάδες… Εντάξει λέω, τότε μια με μπουένο, μπανάνα και πουράκια. Εδώ της φάνηκε πιο νορμάλ ο συνδυασμός και δεν σχολίασε με κάποιο μορφασμό μέχρι που της είπαν οτι τελείωσαν τα πουράκια (έλεος φίλε, μαγαζί με γλυκά και τελείωσαν τα πουράκια, που στο σπίτι μου έχει περισσότερο στοκ απο το σουπερμαρκετ της γειτονιάς αλλά τεσπα). Εκεί πάω ο ίδιος στο σημείο που φτιάχνουν τις κρέπες και μιλάω με τον μάστορα. Κοιτάω τι έχει και του λεω “καλά, φτιάξε μου μια μπουένο, μπανάνα και σιρόπι βύσσινο”, “απο πάνω;” μου λέει; “μέσα του λεω” και έπαθε κιαυτός μπακακάο και τον συνεπήρε μια σιχασιά. Η κρέπα άφτερ όλ εξαιρετική άλλωστε όσοι πίνετε χυμό μπανάνα βύσινο θα σας φανεί οικεία γεύση.
Πάω στο άλλο μαγαζί, έρχεται το ευγενικότατο παλικάρι και του λέω “μια γλυκιά με λευκή σοκολάτα, μπέϋλις και σταφίδες”. Εμπλοκή στ’αριστερό ΚΡΕΠ! (για τους φίλους στρατέους). Μόλις συνήλθε και έκανε ρηκονεκτ με την πραγματικότητα, του λεω οκ; έχεις κάποιον ενδοιασμό; “Γράφει μπέϋλις;” μου λέει, να δες τον κατάλογο απάντησα και μου κάνει “να ρωτήσω στην κουζίνα γιατι δεν μου το έχουν ξαναζητήσει”.
Ρε παλικάρι νταξ τον κατάλογο δεν τον έχεις δώσει σημασία, δεν ξέρεις ότι στις κρέπες βάζουν και ποτά με επικρατέστερα γκραν μαρνιέ, μπέϋλις και καλούα;;; δεν έχεις πάει σε κρεπερί;
Πάει, έρχεται, εντάξει μου λέει…
Ρωτάει η κουμπάρα μου, “τους έχεις ξαναδοκιμάσει αυτούς τους συνδιασμούς ή τωρα αυτοσχεδιάζεις;” και προλαβαίνει να απαντήσει ο κουμπάρος μου “όχι βέβαια, τώρα επίτηδες το κάνει για να μην του ζητάμε να δοκιμάσουμε!”. Χαχαχαχ. Και ήρθε η κρέπα και τον έβαλα και δοκίμασε και είπε και νόστιμη είναι, να τα λέμε αυτά. Γιατί είχα πρόγραμμα.
Την επόμενη φορά ζήτησα σοκολάτα με μαρμελάδα φράουλα. Χλώμιασε η κοπελίτσα αλλά την έφερε.
Εσυ αγαπητέ επισκέπτη που διαβάζεις το άρθρο αυτό και είτε είσαι στο χώρο της εστίασης είτε ξέρεις κάποιον που να είναι σε αυτή: Εκτός απο τους ημίτρελους που δεν μοιράζονται φαί και μπορεί να σε πηρουνιάσουν αν πας να πάρεις εκείνη την πατατούλα που ορέχτηκες, εκτός απο τους ημίτρελους που θέλουν να έχουν το πιάτο μπροστά τους με την τελευταία μπουκιά/ποτήρι με την τελευταία γουλιά και για να το πάρεις πρέπει να ρωτήσεις πριν έρθεις σαν γύπας και λουφάρεις το πορσελανικό με κίνδυνο να φύγεις σαν να πήγες να κάνεις ντουζάκι το γατί, υπάρχει και άλλη μια κατηγορία τρελών αυτή τη φορά που δεν θέλει να σχολιάζεις τις επιλογές τους στο φαγητό! ΜΗΝ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΗ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΑΖΙ ΜΕ ΑΣΤΕΡΙ ΜΙΣΕΛΕΝ! Εκεί πάλι μπορείς να πεις, συγνώμη κύριε, ο συνδιασμός αυτός δεν προτείνεται γιαυτό και γιαυτό το λόγο αλλά και πάλι η απόφαση είναι του πελάτη.
Θα ερχόταν πελάτης να σου αγοράσει αυτοκίνητο σε χρώμα μπεζ και θα του έλεγες που πας ρε κακομοίρη;
Θα ερχόταν γυναίκα να σου ζητήσει να της βάψεις το μαλλί γοργονέ και θα γέλαγες μετα μανίας;
De gustibus non est disputandum – In matters of taste, there can be no disputes – περί ορέξεως ουδείς λόγος
Δηλαδή πως αλλιώς να το γράψουμε; μετά θα είμαστε εμείς οι κακοί όταν θα ακούσετε τον κατάλογο ανάποδα.
Συνοψίζοντας:
- λευκή σοκολάτα, μαρμελάδα βερίκοκο
- Μερέντα, μαρμελάδα φράουλα
- Μπουένο, σταφίδες, μπέϋλις
- Λευκή σοκολάτα, ανανά
- Μπουένο, κρέμα φράουλα, μπισκότο
Βάλε γεύση στη ζωή σου!
Αφού είναι σχετικό θα το γράψω εδώ σαν κόμμεντ και όποιος το δει. Στο τέλος λέω να το κάνω ποστ προτάσεων σε νέες γεύσεις για ανώμαλους ουρανίσκους.
Νέα δοκιμή λοιπόν σε φρόζε γιόγκουρτ ασούμε και συνδιασμός απο κάτω προς τα πάνω στο κυπελλάκι με την σειρά: γιαούρτι κλασσική γεύση, γλυκό βύσσινο, σοκολάτα πραλίνα, τριμμένο μπισκότο κανέλλας.
Νταξ να πιστώσουμε στο κοριτσάκι που με εξυπηρέτησε οτι παρόλο που πρέπει να της ήρθε μια αναγουλίτσα με το συνδιασμό, κρατήθηκε στο ύψος της και δεν σχολίασε την επιλογή μου. Μπράβο στο yasu στο μολλ.
Να θυμάστε, ΜΗΝ ΣΧΟΛΙΆΖΕΤΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΗ!