Menu Close

Η στιγμή που περνά και χάθηκε;

shutterstock_271332740

Τις προάλλες είχα μια συζήτηση μεταξύ τυριού και φρούτου (και κρασιού φυστικά) με έναν 50άρη, ξέρεις με αυτόν που μπορείς να κάνεις ένα φαστ φουντ φορ θότ σέσσιο (όχι τον δηθέν, όχι τον ξέρεις τί έχω κάνει εγώ και γενικά όχι αυτόν που φαντάζεσαι. αυτόν που έκανε, αυτόν που σκέφτετε και αυτόν που ξέρει).

Η συζήτηση, όπως όλες αυτού του τύπου, ξεκίνησε απο ένα κλασσικό στέητμεντ του τύπου εγώ δεν πίνω πολύ αλκοόλ, που πάνω κάτω όλοι είπαμε κάποια στιγμή στην ζωή μας αλλά το ξαναλέμε σε κάποια φάση λόγω ηλικίας και προφανώς έφτασε σε βαθυστόχαστες αναλύσεις όπως επίσης συμβαίνει συχνά (αρκεί να μιλάς με άτομα που έχουν εμπειρίες).

Θρασύς όπως πάντα, αφού είπε ότι στο δεύτερο ποτήρι τα βλέπει έγχρωμα σε καλωδιακή, τον ρώτησα γιατί το ελλάτωσε αφού παλιά ήταν φαν τη γευσιγνωσίας κιόλας.

Η απάντηση ήταν απλή αλλά αρκετή να σου κλωτσήσει το είναι και να ξανασκεφτείς πράγματα που στα 30 (ίσως και νωρίτερα αν έκανες παρέα στα νιάτα σου με μεγαλύτερους) πέρασαν απο το μυαλό σου αλλά τα ζμπρώχνεις κάτω απο το χαλί.

Αφενός γιατί να κάνεις κατάχρηση και να πρέπει να φτάσεις να πιείς 2 μπουκάλια ώστε να σε ζαλίσει και ίσως να έρθεις στο κέφι, ίσως να σε πιάσει μια υπνηλία, μια ντάγκλα, μια ραστώνη, μια ραθυμία; Τι πιο ωραίο απο τη φάση σόσιαλ ντρίνκερ που θα μαζί μια όμορφη συζήτηση, θα πιείς ένα ή δυο ποτηράκια και μαζί με την συζήτηση θα χαλαρώσεις και εσύ και θα πεις ωραία πράγματα, θα σκεφτείς, όσο ακριβώς αρκεί για να διώξεις την άχρηστη ενέργεια που έχεις μέχρι την στιγμή που θα ανοίξει το μπουκάλι.

Όχι δεν θα τα κάνει το αλκοόλ μόνο του αυτά, αν δεν το έχεις δεν είναι μαρμίτα, αλλά σίγουρα μια χαλάρωση μπορεί να στην προσφέρει. Παραπάνω όμως; ποιός ο λόγος να κατεβάσεις λίτρα αλκοόλ και να γίνεις δαυλί; Και έχει απόλυτο δίκιο.

Κοινωνικό μήνυμα λοιπόν, όχι στην κατάχρηση αλκοόλ. Αλλά μπορείς να το δείς και με απλά πράγματα, καθημερινά. Μπορεί να πίνεις κοακόλα κάθε μέρα, αν σταματήσεις για ένα μεγάλο διάστημα και ύστερα δοκιμάσεις ξανά ένα ποτήρι, η γευστικοί σου κάλυκες θα την καταλάβουν διαφορετικά και θα την απολάυσεις περισσότερο. Το πολύ απο το οτιδήποτε χάνει την αξία του σε όλες τις εκφάνσεις. Σκέψου πόσες φορές πήγες σε γκουρμεδιά εστιατόριο και η μερίδα ήταν τύπου “θα πάμε για δίπιτο μετα;”. Αλλά τελικά δεν πήγες, γιατί ήταν όσο πρέπει για να το απολαύσεις και να νιώσεις κορεσμό. (αν τελικά πήγες για δίπιτο, σταμάτα να διαβάζεις το ποστ και κάνε κάτι άλλο, χάνεις στο χρόνο σου εδω).

Αφετέρου όμως το να ελλατώσεις το αλκοόλ έχει να κάνει και με ένα σημείο στην ζωή σου που αποκτάς την αίσθηση του χρόνου, το πόσο γρήγορα περνάει και χάνεται (;) και θέλεις να τον επιμηκύνεις. Αν είσαι 20 δεν καταλαβαίνεις τι λέω, αν είσαι 30 σου πέρασε απο το μυαλό, αν είσαι 40 ξέρεις ακριβώς τι λέω και αν είσαι 50 κουνάς το κεφάλι σου και αν χαμογελάς ήσουν σοφός απο νωρίς και ξέρεις τι θα πω παρακάτω και σε πιάνει η νοσταλγία.

Κάποια στιγμή οι υπόλοιποι απο τους πουτάνα όλα, φτάνουν σε ένα πόιντ που σκέφτονται πως πέρασε ο καιρός και είναι εκεί που είναι και έχουν αυτά που έχουν και έφτασαν εκεί που έφτασαν έχωντας αυτά που έχουν. Ο χρόνος δεν είναι άλλωστε κάτι διαφορετικό απο μια τσίχλα, ελαστικός. Περνάς καλά, περνάει γρήγορα, περνάς άσχημα περνάει αργά. Το δεδομένο είναι πως εκτός απο συγκεκριμένα μεγάλα γεγονότα, δεν κατάλαβες πως περασε τελικά. Και αυτό γιατί ωραία να λέμε να μην δουλεύουμε μόνο για να πληρώνουμε λογαριασμούς αλλά στην πράξη…

Τι θυμασαι λοιπόν; κανα καλό σκηνικό που έκανες στο σχολείο, καμια σπαστική δασκάλα, όταν πήρες απολυτήριο, πτυχίο, μεταπτυχιακό, βρήκες δουλειά, μια ωραία σχέση, ένα ωραίο ταξίδι και γενικά τα πολύ καλά και τα πολύ κακά. Όχι ένα ωραίο πάρτυ και ξενύχτι δεν το θυμάσαι γιατί είχες γίνει ζάντα απο νωρίς και τα έχασες τα υπόλοιπα! (τι λέγαμε παραπάνω!). Τι καταλαβαίνεις δηλαδή ότι θυμάσαι; εμπειρίες, πως ένιωσες εκείνη τη στιγμή, όχι τι φόραγες, όχι τι χρώμα ήταν το δωμάτιο που ήσανε, συναίσθημα. Κανείς δεν θα θυμάται μερικά χρόνια μετά το ακριβό ρολόι  που του πήραν δώρο στο πτυχίο (εκτος αν πήγαν τόσο καλά τα πράγματα μετά που το ξαναβλέπει για να πάει να το σκοτώσει στον ριχάρδο), θυμάται όμως εκείνο το πάρτυ έκπληξη που του έκανε η παλιοπαρέα!

Και πως φτάσαμε ως εδώ; αναρωτιέσαι φυσικά πόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός και εσύ ακόμα θυμάσαι σε 10 χρόνια περίπου 10 σκηνικά, καταλαβαίνεις ότι πέρασε ο καιρός, λάθος σωστό εσύ ξέρεις-δικές σου οι επιλογές και θα τις λουστείς, και αυτόματα αναλογίζεσαι πως αν περάσουν έτσι άλλα 10 χρόνια τότε τσάμπα πράμα.

Μπράβο, τώρα κατάλαβες τι έκανες σέρ στο φεηςμπουκ τόσο καιρό αλλά μέχρι τότε ήταν ένα κλικ. Εμπειρίες παιδιά, ταξίδια, εκπλήξεις, όμορφα λόγια, σκέψεις, μια αγκαλιά, να δένεστε με τους ανθρώπους, να προσφέρετε ωραία ενέργεια σαν να μην υπάρχει αύριο. Κιαν ποτέ κάποιος σαν την κάνει, δεν πειράζει, συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο γιατί είμαστε καλοί άνθρωποι. Ωραία τα ακριβά δώρα και το ταξίδι στο έρημο ντουμπάι αλλά αν δεν έχουν έναν συμβολισμό, αν δεν προκαλούν τη σκέψη και το συναίσθημα τότε σύντομα θα ξεχαστούν και σε 10 χρόνια ποιός νοιάστηκε, κιαν δε σε νοιάζει τώρα γιατι σε 10 χρόνια ποιός ξέρει, ξαναδιάβασε το πόστ τότε και σκέψου όταν θα ανοίγεις ένα μπουκάλι κρασί με παρέα ή μόνος και τι θα έχεις να χαμογελάσεις και να θυμηθείς/συζητήσεις με παρέα ή και μόνος.

Ο φράνκ λοιπόν τα κατάλαβε αυτά και χαίρομαι που τα επιβεβαίωσα, όχι ότι σκέφτομαι σαν 50άρης αλλά που έχω το χρόνο μέχρι να γίνω εγώ 50άρης να κάνω κάτι διαφορετικό ώστε στην ηλικία του να μην έχω παράπονο αλλά εμπειρίες (ξέρω ότι εμπειρία με το που το διαβάζεις σαν λέξη σου έρχεται το θέμα γυναίκες, όχι το ουαν ναητ στατ που έκανες στο πάρτυ της φιλοσοφικής δεν θα το θυμάσαι, το λιτσάκι όμως που δάκρυσες όταν της είπες οτι το αγαπάς θα το θυμάσαι και θα δακρύσεις ξανά και αν είσαι τυχερός θα δακρύσει κιαυτή που θα είναι στην αγκαλιά σου και θα θυμάστε μαζί.

Ο φράνκ ήθελε να πει ότι ακόμα ένας λόγος για να ελλατώσει το αλκοόλ είναι και να προσθέσει μερικό χρόνο στην ζωή του, να κάνει 2-3 πράγματα παραπάνω, ακόμα και αυτά τα 5 λεπτά ακόμα που ήθελε ο Τάσος για να δείξει στην Αλίκη πόσο την αγαπάει. Ο χρόνος είναι αρκετός αν ξέρεις να τον χρησιμοποιήσεις! Γίνε φίλος του και θα είναι καλός μαζί σου, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να ζήσεις πράγματα, να πεις ένα (ακόμα) σαγαπώ, να δεις μεσα απο 2 ματια μια ψυχή, να κάνεις μια αγκαλιά, να πεις ένα συγνωμη,να πας ένα όμορφο ταξίδι, να δεις την οικογένεια σου να μεγαλώνει, να δεις τα παιδιά σου να είναι ευτυχισμένα, να έχεις πράγματα να τους λες όταν μεγαλώσεις και θα έρχονται να σε βλέπουν (αν έρχονται μόνο για να παίρνουν την σύνταξη και σε φωνάζουν γέρο , τότε σπατάλησες ήδη πολύ χρόνο τσάμπα διαβάζοντας αυτό το ποστ, φύγε τώρα).

Και όλα αυτά απο ένα ποτήρι κρασί, μια ερώτηση, κιαν δε κατάλαβες τίποτα μην σε νοιάζει, είχαμε και έναν ιντζινίερ στην παρέα που δεν ένιωσε λέξη απότι είπαμε, δεν είναι κακό.

Για σκέψου λοιπόν, η στιγμή που πέρασε, χάθηκε; )

Share this post...
Share on facebook
Facebook
0
Share on twitter
Twitter

Leave a Reply

Connect with:

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.